Nietypowe zamówienie i co z tego wynikło

Nigdy nie śniło mi się, że będę robić przedmiot o tak dziwnym przeznaczeniu.
Właściwie poszkliwić tylko miałam i wypalić. Miseczka z surowej gliny na żywe robaki. Była zbyt szorstka, w związku z czym robaki z miseczki uciekały. Pewien Kameleon był zatem coraz chudszy i coraz smutniejszy. I tu moja rola – miałam miseczkę poszkliwić, tak żeby robakom się uciec nie udało. Na zielono.

Miseczkę obejrzałam. Była już udekorowana – jak mi się wydawało po wstępnie świdrujących wątpliwościach – czarnym szkliwem. Mała, podobna do dekoracji, które się wkłada do akwarium. Wsadziłam na 1050 i poszłam spać. Rano obudził mnie straszny chemiczny smród. Odnalazłam w odmętach dymu stygnący piec. Nie wiedziałam co się dzieje. Mimo że termostat pokazywał 900 – zajrzałam do środka. I nic niepokojącego nie dostrzegłam. Oprócz dymu. Musiałam piec zamknąć i spokojnie czekać na całkowite wystygnięcie, co by mi nic nie popękało przez zbyt gwałtowne ochłodzenie. Czekałam do wieczora snując hipotezy i wietrząc mieszkanie na zmianę i jednocześnie. Już wiedziałam, że winna jest miseczka Kameleona. Ale nie wiedziałam, czy miseczkę znajdę i w jakim stanie. Bo może to materiał sztuczny, dobrze udający glinę i spalił się doszczętnie. A może to gips i wyciągnę kupkę proszku a pozostałe poszkliwione rzeczy będą całe w tym pyle.. No ale niemożliwe – skąd byłby wtedy ten dym i ten smród?
Okazało się, że winna jest farba, którą częściowo pokryta była miska. Zjarała się na proszek. Zielone szkliwo które było w tych miejscach gdzie ta farba – zniknęło całkiem.
Ciekawe, bo tej farby było naprawdę niewiele – parę maźnięć ledwie. A smród jak z zakładów chemicznych Police.

Miseczka do poprawki. A ja mam nauczkę, żeby się następnym razem przy dziwnych zleceniach porządnie zastanowić. I nie wsadzać do pieca niczego, co budzi wątpliwości.